سرفه واکنش دفاعی بدن به بسیاری از عوامل محرک و یا آسیب رسان ریه است .سرفه میتواند به صورت ارادی و یا رفلکسی ایجاد شود. هنگام سرفه ، بدن با انقباض عضلات بازدمی هوا را با سرعت بسیار بالا از ریه ها خارج می کند . این امر منجر میشود ترشحات و یا ذرات ریز مزاحم از ریه خارج شوند اگر رفلکسهای سرفه در فردی ضعیف بشود و یا از بین برود ( مثلا در هنگام کاهش سطح هوشیاری ویا ضعف عضلانی ) عدم دفع این ترشحات و ذرات و همچنین ورود ناخواسته میکروبهای دهان به ریه منجر به بروز عفونت میشود . هرچند سرفه یک رفلکس طبیعی است اما در بسیاری از بیماریهای ریوی به علت تحریک گیرنده های سرفه ، این رفلکس طبیعی تبدیل به یک علامت آزار دهنده میشود .
در مجاری تنفسی فوقانی و تحتانی سلولهای ترشح کننده موکوس وجود دارند که با ترشح موکوس ، سطح مجاری هوائی را مرطوب و لغزنده نگه می دارند. موکوس با ایجاد یک لایه ژله ای در سطح مجاری هوائی باعث به دام افتادن میکروبها و ذرات ریز معلق در هوا می شود . مژکهائی در سطح مجاری هوائی وجود دارند که به صورت مداوم یک حرکت شلاقی آهسته به سمت دهان دارند . این حرکت باعث بیرون رانده شدن موکوس میشود . در حالت نرمال حجم موکوس در حدی نیست که فرد متوجه دفع آن بشود . اما در صورتیکه حجم موکوس زیاد باشد این حجم به صورت خلط دفع میشود . بر اساس ذرات ، میکروبها و سلولهائی که در خلط وجود دارند ، رنگ خلط متفاوت است.